ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ

Βγάλε έξω αργά αυτή την αγάπη που σε πονάει όταν ανασαίνεις Κούνησέ την λίγο μέχρι να ξυπνήσει. Πλύν’την με προσοχή, ώστε να μη μείνει ούτε η παραμικρή βρωμιά. Καθαρή κι ευωδιαστή, δίπλωσέ την τόσες φορές όσες είναι αρκετές για να αποκτήσει το μέγεθος του νυχιού του μεγάλου δάκτυλου του δεξιού ποδιού. Περίμενε μέχρι να περάσει κάποιο μυρμήγκι, να είσαι ευγενής και γενναιόδωρος και φόρτωσε σ’αυτό το βαρύ φορτίο. Θα το μεταφέρει σε μέρος ασφαλές, σε κάποια βαθιά σπηλιά. Αφού το κάνεις αυτό πηγαινε να γεμίσεις για χιλιοστή φορά την πίπα σου με καπνό μπροστά στη θάλασσα της ανατολής. Η λησμονιά θα φτάσει παράλληλα με το τέλος του καπνού και το πλησίασμα της θάλασσας σε σένα. Αν θες να ξαναβρείς αυτήν την αγάπη που τώρα ξεχνάς, φτάνει να γράψεις μια μακρόσυρτη επιστολή μιλώντας για ταξίδια άγνωστα, για λερναίες ύδρες, για ανεμόμυλους, για γραφεία και γι’ άλλα τέρατα το ίδιο τρομακτικά. Στην επιστροφή σου απ’το ξενοδοχείο θα ξαναβρείς την αγάπη σου ίδια κι όμοια όπως την έστειλες, ίσως με λίγο αστερόσκονη κι όνειρο στο εξώφυλλο.

Ήσουνα καλό ρομπότ σήμερα;
Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Οταν ενα βοδι κανει σκι σε ενα ουρανιο τοξο.

Περνω το μεριδιο που μου αναλογει απο την μεγαλη πιτα της ηλιθιοτητας .Διακρινω στα ματια σου μια πικρα που εναλλασομενη με την χαρα ,σαν ρευμα, εχει σαν αποτελεσμα το βοιδισιο βλεμμα που συνηθως εχεις.
Μια επεκταση του εαυτου μου κανω το πληκτρολογιο , τα ματια μου κινουνται στο φασμα μια 17αρας οθονης και τα οργανα μου γινονται ενα με την καρτα γραφικων ,που ειναι τοσο γραφικα οσο να καθεσαι να διαδηλωνεις για μια Ποδοσφαιρικη Ανωνιμη Εταιρια.
Η περιπου ζωη μας κινουμενη στα ορια 4ων τοιχων που με λιγη τυχη βγαινουν απο την θεση τους , παιρνουν θεση επιτηθεμενου και γελανε μαζι μου αφου αν μπορουσαν να φυγουν θα εφευγαν και αυτοι.
Πες μου τι σκεφτεσαι οταν ακους κλαρινα.
Πες μου τι γραφεις οταν οταν δεν εχεις ιδεες.
Θελω να βγεις απο το σωμα σου και να πεταξεις αφου μονο αυτο μπορεις να κανεις καθειμενη σε μια καρεκλα σαν βουδας αφου μετα σειρα θα εχει το ραφι.
Αν τελικα η μαλακια ηταν σπορ εμεις οι ελληνες θα ημασταν πρωταθλητες και χωρις καθολου ντοπα , αν ηταν θρησκεια θα ηταν σιγουρα μια απο τις υπαρχουσες, ενω αν ηταν εξουσια θα ηταν οπως ειναι τωρα.

Ηρθε η ωρα να βγει ενα λουκανικο με γευση παστουρμα,ενα τζαμι με ποδια , ενα καστανο μπλε και ενας ηλιος μεταμφιεσμενος σε αληθεια.