Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
στημένο εκ του α(χ)ρειου παγ(κ)ου, Εν υπουργεία ευλογείτε τον θεό
Βγάλε έξω αργά αυτή την αγάπη που σε πονάει όταν ανασαίνεις Κούνησέ την λίγο μέχρι να ξυπνήσει. Πλύν’την με προσοχή, ώστε να μη μείνει ούτε η παραμικρή βρωμιά. Καθαρή κι ευωδιαστή, δίπλωσέ την τόσες φορές όσες είναι αρκετές για να αποκτήσει το μέγεθος του νυχιού του μεγάλου δάκτυλου του δεξιού ποδιού. Περίμενε μέχρι να περάσει κάποιο μυρμήγκι, να είσαι ευγενής και γενναιόδωρος και φόρτωσε σ’αυτό το βαρύ φορτίο. Θα το μεταφέρει σε μέρος ασφαλές, σε κάποια βαθιά σπηλιά. Αφού το κάνεις αυτό πηγαινε να γεμίσεις για χιλιοστή φορά την πίπα σου με καπνό μπροστά στη θάλασσα της ανατολής. Η λησμονιά θα φτάσει παράλληλα με το τέλος του καπνού και το πλησίασμα της θάλασσας σε σένα. Αν θες να ξαναβρείς αυτήν την αγάπη που τώρα ξεχνάς, φτάνει να γράψεις μια μακρόσυρτη επιστολή μιλώντας για ταξίδια άγνωστα, για λερναίες ύδρες, για ανεμόμυλους, για γραφεία και γι’ άλλα τέρατα το ίδιο τρομακτικά. Στην επιστροφή σου απ’το ξενοδοχείο θα ξαναβρείς την αγάπη σου ίδια κι όμοια όπως την έστειλες, ίσως με λίγο αστερόσκονη κι όνειρο στο εξώφυλλο.
3 σχόλια:
Ά ρε Πέτρο, τι ανάρτηση ήταν αυτή.. Έφαγα τρελό κόλλημα!! Τι απίστευτοι που είναι.. Ειδικά ο μαέστρος στο Asereje!!!
Πάρα πολύ καλοί! Το κάνουνε με κέφι και βγαίνει πολύ καλό το αποτέλεσμα. Ωραία η κοπελίτσα! Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε ;-)
Παιδιά ειναι πολύ καλοί . έτσι γίνεται όταν έχεις ταλέντο . Παίρνεις τραγούδια του τίποτα και τα κάνεις κάτι .
Δημοσίευση σχολίου