ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ

Βγάλε έξω αργά αυτή την αγάπη που σε πονάει όταν ανασαίνεις Κούνησέ την λίγο μέχρι να ξυπνήσει. Πλύν’την με προσοχή, ώστε να μη μείνει ούτε η παραμικρή βρωμιά. Καθαρή κι ευωδιαστή, δίπλωσέ την τόσες φορές όσες είναι αρκετές για να αποκτήσει το μέγεθος του νυχιού του μεγάλου δάκτυλου του δεξιού ποδιού. Περίμενε μέχρι να περάσει κάποιο μυρμήγκι, να είσαι ευγενής και γενναιόδωρος και φόρτωσε σ’αυτό το βαρύ φορτίο. Θα το μεταφέρει σε μέρος ασφαλές, σε κάποια βαθιά σπηλιά. Αφού το κάνεις αυτό πηγαινε να γεμίσεις για χιλιοστή φορά την πίπα σου με καπνό μπροστά στη θάλασσα της ανατολής. Η λησμονιά θα φτάσει παράλληλα με το τέλος του καπνού και το πλησίασμα της θάλασσας σε σένα. Αν θες να ξαναβρείς αυτήν την αγάπη που τώρα ξεχνάς, φτάνει να γράψεις μια μακρόσυρτη επιστολή μιλώντας για ταξίδια άγνωστα, για λερναίες ύδρες, για ανεμόμυλους, για γραφεία και γι’ άλλα τέρατα το ίδιο τρομακτικά. Στην επιστροφή σου απ’το ξενοδοχείο θα ξαναβρείς την αγάπη σου ίδια κι όμοια όπως την έστειλες, ίσως με λίγο αστερόσκονη κι όνειρο στο εξώφυλλο.

Ήσουνα καλό ρομπότ σήμερα;
Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Η ακριβεια χτυπαει την πορτα του κουφου , μουγκου και στραβου καταναλωτη.

Βγήκα κάποιες μέρες πριν για καμιά μπυριτσα έτσι όπως γίνεται πάντα με φιλαράκια , παρεουλα και τέτοια φάση . Μας έρχεται λοιπόν η ιδέα να πάμε προς ψειρή(η οπως διαολο γραφεται) μεριά σε ένα μαγαζάκι που γουστάρουμε , να δούμε και κάνα καινούριο . Έτσι λοιπόν ξεκινάμε και πάμε σε ένα μαγαζί που δεν θυμάμαι δυστυχώς το όνομα του (θα το αναφέρω όταν ξαναπεράσω) την αραζουμε και τσακώνουμε 1 μπυρονι ο καθένας . Δεν λέω καλό μαγαζάκι , μα δεν είναι τσιγκουνιά αυτό που θα πω.
Πληρώσαμε 9 ευρώ την 1 μπύρα .
9 ευρώ. Ξαναπατάς? Όχι. Και έρχομαι εγώ και λέω .
Είναι τρελοί? Προφανώς.
Είμαστε εμείς μαλάκες? Προφανώς .
Λες και οι άνθρωποι είναι εκτός τοπου και χρόνου
Και έτσι μου ήρθε μια ιδέα . Να μποϊκοτάρω τα μαγαζιά που έχουν την μπύρα (γιατί αυτό πίνω και ξέρω ) πάνω από 5 ευρώ .
Δεν ξέρω ρε παιδιά , έχω άδικο ?
Η ιδέα να μην πας πουθενά είναι απορριπτέα εξ αρχής ......
Το θέτω αυτό το θέμα προς συζήτηση για να δω περίπου πως σκεφτόμαστε εμείς , αλλά να ακούσω και την άλλη πλευρά.
ps. Προφανώς με αυτό που γράφω φέρνω ένα παράδειγμα κερδοσκοπίας , παντού γίνεται αυτό στο ελλαδισταν αφού δεν υπόκειται κανείς σε έλεγχο , δεν θεωρώ σαν πρωτεύουσα ανάγκη το "έξω" σε σχέση με άλλες.... για να μην παρεξηγούμαστε .

1 σχόλια:

Anastassios Kazinierakis είπε...

Προσωπικά συμφωνώ σε αυτό που θίγεις.
Καλό θα είναι να αρχίσουμε να τους ξεμπροστιάζουμε όλο και περισσότεροι, μήπως και μπει σιγά σιγά κάνα φρένο (λέμε τώρα) στην τρελή κούρσα που έχουμε μπει και με δίχως ιδέα του που πάμε.

Θέλει επώνυμες & δημόσιες αναφορές με ονόματα, ώστε να γνωρίζουν, από πριν, όσοι περισσότεροι γίνεται.

Και δεν είναι κατηγόρια αυτό. Στο κάτω κάτω οι τιμές τους δεν είναι και κρυφές. Αυτοί τις επέλεξαν, κάτω από το καθεστώς βέβαια της απόλυτης ελευθερίας και ασυδοσίας που μας διέπει σα τόπο.

Καλή σου συνέχεια και όσοι πιστοί ας προσέλθουν!