Καλο καλοκαιρι

Καλο καλοκαιρι ! Εγω στρατο , εσεις κουφαλιτσες στις παραλιες ! Καλα μπανακια !

Αρθρωση πραξης

Το « όλα θα πάνε καλά » είναι μια φράση .

Ας κάνουμε λοιπόν μια σύνοψη .
Πριν από κάποια χρόνια μας κυβερνούσε ένα πρωθυπουργός που μας έκανε του ς ολυμπιακούς αγώνες . Υπέρ κοστολογημένους με υπερκοστολογημενα έργα αμφιβόλου χρησιμότητας .Επί ημερών του βέβαια έγινε και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου με μετοχές φούσκες και τα λοιπά . Σε αυτό φέρει την ευθύνη και βλαχοτζογαδορος που με δέκα σακιά αγγούρια ήθελε να βγάλει 500 και στο τέλος του μπήκαν να μην πω που . καταλαβαινόμαστε νομίζω . Ευχαρίστησε επίσης τους αμερικανούς δημόσια . Συμφώνησε και αυτός και η προεδραρα ο ΓΑΠ να βομβαρδιστεί η Σερβία .Αν βάλεις τα δομημένα ομόλογα και την Ακρόπολης Χρηματιστηριακή με τις επενδύσεις στα αποθεματικά των ταμείων είσαι κομπλέ .
Α ναι το ξέχασα , παρέδωσαν τον οτσαλαν στους τούρκους … βεβαίως είχαμε και ακόμη έναν δανεισμό από μια οφ σορ εταιρία την Αριάδνη μόνο 650 εκατομμυριάκια . Αγαπούσαν τόσο πολύ τον χριστουλη και τους αυτοδιορισμένους αντιπρόσωπους που τους κατάργησε τον φόρο των ναών (35%)
Κυκλοφορεί ελεύθερος και αυτός και οι υπεύθυνοι υπουργοί – υφυπουργοί – παρατρεχάμενοι .
Μέχρι πρόσφατα μας κυβερνούσε άλλος ένας ευτραφής πρωθυπουργός . Τι έκανε αυτός ? Κατ αρχήν μας απέγραψε . Και μέσω αυτής της απογράφης μπήκαμε αν θυμάστε στην επιτήρηση . Όμορφα . Συνεργάτης υπουργού έκανε προσλήψεις εκτός ασεπ … Πταίσμα θα μου πείτε . Υπομονή έχουμε και άλλα . Ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης ( ο παγκοσμίως γνωστός και ως στρατηγός άνεμος )είχε πει ότι οι πακιστανοί απαγαγονται και ανακρίνονται μόνοι τους πράγμα που νομίζω έπρεπε να κάνει ο ίδιος στον εαυτό του . Πέσαμε από τα σύννεφα , εμείς τα προβατάκια , όταν μάθαμε ότι υπάρχει καρτέλ γάλακτος . Θυμάστε το προδικαστικό ? Θέλω να ναι ψιλή με ωραίο πάτο ? εγώ το θυμάμαι καλά .
Ήταν τόσο αστείος αυτός ο τύπος τόσο ανοργάνωτος τόσο εκτός τόπου που έγινε το σκάνδαλο των υποκλοπών όπου εκτός από το ότι παρακολουθούσαν αυτόν , τον ίδιο τον πρωθυπουργό είχαμε και μια «αυτοκτονία» . Σκοτεινή υπόθεση και αυτή θα μου πείτε .Είχαμε ακόμη και πολύ επιθετική ζαρντινιέρα όπου είχε το θράσος και έδειρε έναν φοιτητή και ενώ οι μπάτσοι προσπαθούσαν να την ηρεμίσουν ξέφυγαν κάνα δυο ψηλές στον ίδιο τον φοιτητή . Ουδείς παραιτηθ . Και λαδί και οι μπάτσοι . Μετά κάηκε η μισή Ελλάδα και ουδείς πήρε ευθύνη . Μπράβο . Και μετά από αυτό τους ξαναψήφισε ο σοφός λαός .
Άλλος ένας υπουργός απασχόλησε (*2) Μια φορά για παράνομη μεταφορά του γιου του από ένα πανεπιστήμιο σε άλλο και την επόμενη ο συνεργάτης του είχε εμπλακεί στο σκάνδαλο του χρηματιστήριου . Παραιτήθηκε εις διπλούν (*2) . Περίπου 300./000 ευρώ χάλασε ο πρώην υπουργός οικονομίας για προεκλογικό υλικό . Τα κωλόχαρτα με την φάτσα του που πετάτε στον δρόμο εννοώ .Το κουτούκι του μαγγινα « η ωραία Ινδία». 26.000 περίπου στρέμματα, του ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή» παραχωρήθηκαν στην «Loyalward Ltd» για να παίζουν γκολφ και σκι επί πτωμάτων .
Ο γαμικουλας Ζαχο πέφτει από μπαλκόνι και σώζεται . Στην φυλακή μπαίνει η πρωταγωνίστρια του ντιβιντι που ομολογουμένως ήταν μπροστά από την εποχή της . Για λίγους μήνες και θα γινόταν σταρ . Ο ζαχο …. Άφαντος .
Ο υπουργός που είναι υπεύθυνος να μην υπάρχουν αυθαίρετα , έχει αυθαίρετο .Μην αγχώνεσαι αναγνώστη μου και μην βαριαναστενάζεις . Βαρέθηκες ? Σου έχω και άλλα που πιθανώς ξέχασες .
Ξεπούλησαν το μεγάλο λιμάνι της Ελλάδας στους «σωτήρες» κινέζους . Και παινεύονταν κιόλας οι αλήτες .
Ζήμενς . Ένα σκάνδαλο διακομματικό ….. Και οι δυο έπαιρναν λεφτά για να πάρει η μηζενς έργα . Χιλιοειπωμένα …. Λιγούρηδες …. Τηλεφωνικά κέντρα του γιου του οξαποδώ . Ξάδελφος του ίδιου του πρωθυπουργού έκανε βόλτες με το τζετ του και άλλος στο πασοκ μετέφερε βαλίτσες .Παρατηρείται επίσης νοθεία στην αναθεώρηση του συντάγματος από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος . Αντάλλασαν ερωτικά ραβασάκια τα πουλάκια μου . Για πάντα δικός … για πάντα δίκια σου …..
Σκάνδαλο ΟΣΕ και μαύρα βαγόνια .
Ένας τύπος με τρίχες στα αυτιά μας κουνούσε το δάχτυλο στην βουλή , Βου Βου Βου το καραβάκι , φεύγει και παίρνει την λατρεμένη μου απάτη .
Η «βατοπεδι χρηματιστηριακή» Ανταλλάσει λίμνη για οικόπεδα με το δημόσιο με την βοήθεια πολλών . Μεταξύ αυτών ο Ρουσόπουλος και ο βουλγαρακης . Ο οποίος είχε και οφ σορ εταιρείες . Βέβαια ξεχασιάρη μου . Η γυναίκα του ναι η γυναίκα του είχε αναλάβει να συντάξει συμβόλαια μεταξύ της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου και του Δημοσίου.
Α ναι έδωσαν και χρήματα σε αυτούς που είχαν πραγματική ανάγκη , 28 δισεκατομμύρια ευρα στις άμοιρες τράπεζες .
Δολοφονήθηκε από έναν σκατανθρωπο (το λιγότερο) ο Αλέξης . Ένα δεκαπεντάχρονο παιδί . Και ελεύθεροι οι κτηνάνθρωποι .
Αισθάνθηκα πάρα πολύ ωραία όταν μου ξεπούλησαν ότι είχε μείνει από τον ΟΤΕ μέσω του του βγενοπουλου στην ντοιτσε τελεκομ . Πάρα πολύ όμορφα επίσης ένιωσα όταν έγινε η απαρχή για να μου γαμησουν την δημόσια παιδεία αναγνωρίζοντας τα κέντρα ελευθέρων σπουδών , χάριν ανταγωνισμού , ζώον , έτσι όπως αν θυμάσαι έγιναν και τα ιδιωτικά νοσοκομεία .
Α μετά έκλεισαν την βουλή και παραγραφήκανε τα σκάνδαλα .
Και έρχομαι στο τώρα .
Αποδεδείχθηκε ότι το πασοκ έπαιρνε λεφτά από την Ζήμενς για «προεκλογικές μπούρδες» με βαλίτσες κρυφούς λογαριασμούς και τέτοια σχετικά … Ο άνδρας υπουργού(πατριώτισσας μου ) αποδεικνύεται ότι ξεχάστηκε ο κακομοίρης και δεν πλήρωσε στην εφορία το ευτελές ποσό των 5 και κάτι εκατομμυρίων ευρώ . Όταν έμαθα για τον υπέροχο πρώην υπουργό που ήθελε να γίνει και πρωθυπουργός χάρηκα πολύ για την πρόοδο του . Που πάει διακοπές ο φίλος μας ? Σπίτια του η απάντηση . Μόλις 16 σπίτια είχε ο κακομοίρης και πέσαμε να τον φάμε . Ε ψιτ …. Και κάνεις μέσα . Τσουκατος και δέκα εκατομμυριάκια μάρκα . Ψιλά . Και αγνάντευε .
Μια καλή κυριούλα , που αγαπούσε πολύ τους συγχωριανούς της , κοίτα να δεις , τυχαίνει να είναι και βουλευτής . Ωχ τι συμφορά . Πρόλαβε και προσέλαβε παρακάμπτοντας διαδικασίες 36 ναι δες το και ολογράφως , ζωάκι μου , τριάντα έξι συγχωριανούς της στο μουσείο Πέλλας . Πέλλα ως Πέλλα , πελλα στους Πέλλα κάμπους .
Επειδή καταλαβαίνω βαρέθηκες , θα σου τραγουδήσω κάτι :
Ένα πρωινό ήρθε μια γρίπη ,
ήτανε κακή
αχ πόσο κακή
Ένα εμβόλιο , ήθελα να χα
Να κάνω πλούσια
Την φαρμακευτική .
Πόσο σε αγαπώ κανείς δεν ξέρει
Φάρμακο καλό
Να γιατρευτώ .

Τώρα ,
Ο αλήτης καλοδέχτηκε τους αρχιαπατεωνες χαρτογιακάδες του ΔΝΤ με έδρα το Ισραήλ της Αμερικής και ανέβασε τον πιο άδικο φόρο το ΦΠΑ ο καραγκιόζης , δυο φορές με συνολικό ποσοστό αύξησης 4%. Επίσης ο κύριος τιποτας με την βοήθεια των άλλων αλητών έκοψε συντάξεις χαμηλοσυνταξιούχων, ξεπούλησε και θα ξεπουλήσει λιμάνια οτε δεη ευδαπ οσε και ότι άλλο βρεθεί κρατικό και μας αφήνει ανυπεράσπιστους απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τις καλές προθέσεις του κεφαλαίου . Επίσης επί αυτού του γουρουνιού θα αυξηθεί η ανεργία , θα καταστρέψει δικαιώματα και κεκτημένα εδώ και πολλά χρόνια των απλών εργαζομένων κόβοντας παραδείγματος χάριν την διαιτησία . Η ακόμη χειρότερα θα την φέρει στα μέτρα των εργοδοτών . Θα μειωθεί το το ποσό των αποζημιώσεων και θα υπάρχει η ελαστική εργασία . Μας αναγκάζει να δουλεύουμε μέχρι τα 65 με μισθούς πείνας με μηδενικές αυξήσεις και όχι μόνο εμάς τους άνδρες μα και τις γυναίκες που όσο να ναι πρέπει να έχουν ιδιαίτερη μεταχείριση (αυτό δεν θα το αναλύσω τώρα ) . Επ ουδενί δεν πρόκειται να υπάρξει κεντρικός έλεγχος του κράτους για τις τιμές . Τι ? θα κάνουν κάτι καλό για τον πολίτη ?
Πουλημένα συνδικάτα και Έλληνες καταναλωτές ψηφοφόροι
Ας πτωχεύσουμε να πάμε στο καλό . Δεν πληρώνω ρε καραγκιόζη . Και ας μην έχω εγώ καλό μέλλον . Ας έχουν τα παιδία μας .

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο σκεπτόμενος ,ίσως το φως της ημέρας είναι το μοναδικά αληθινό. Τα πράγματα σοβαρέψανε πολύ τελευταία. Ανοίγω την τηλεόραση να ακούσω ειδήσεις με αγωνία για το τι καινούριο έχει συμβεί. Νομίζω ότι βλέπω ταινία τρόμου και είμαι μόνο 25 ακόμα. Νοιώθω την ανάγκη να γράψω. Θέλω να βγάλω ότι έχω μέσα μου. Θέλω να πω μερικά πράγματα όσο πιο απλά, και απέριττα γίνεται και πρώτα στον εαυτό μου.
Η οικονομία ανά τον κόσμο πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο κοσμάκης φτωχαίνει, οι μεγαλοεπιχειρηματίες πλουτίζουν, οι κυβερνήσεις κάνουν τηλε-δημοκρατία και τα σκάνδαλα ξεφυτρώνουν σαν αγκάθια παντού. Βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο και δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ, τι να σκεφτώ και που πρώτα να ρίξω ευθύνες. Νιώθω τεράστια οργή και δεν ξέρω που να ξεσπάσω. Για να μην τρελαθώ λοιπόν έκατσα και έκανα αυτό που κάνω πάντα και που δυστυχώς αποφεύγουν να κάνουν οι περισσότεροι, χρησιμοποιώντας διάφορες δικαιολογίες , έκατσα και σκέφτηκα ψύχραιμα (σαν να μην είναι και δικό μου) ποιό είναι το πρόβλημα αυτό.
Με τα λίγα που ξέρω μπορώ να διακρίνω ότι τα προβλήματα ποτέ δεν ξεκινάνε από ένα σημείο μόνο κάποια συγκεκριμένη στιγμή . Θα ξεκινήσω λοιπόν να αναλύω κάποιες βασικές πτυχές του προβλήματος .

Νομισματικό σύστημα

Είναι ένα σύστημα που επινόησε ο άνθρωπος για να εξυπηρετεί τον ίδιο τον άνθρωπο. Η ουσία αυτής της επινόησης είναι ότι στα υλικά αγαθά δόθηκε κάποια αξία - αν και το μεγάλο κόλπο παίζεται στο ποιός κατέχει τους φυσικούς πόρους –τις πρώτες ύλες , γιατί οι φυσικοί πόροι δεν είναι άπειροι (ατελείωτοι) στο περιβάλλον άρα και η αξία τους μεγαλώνει όσο εκλείπουν φυσικά ή τεχνητά . Κάθε άνθρωπος μέσα από την δουλειά του κερδίζει κάποια (μεταλλικά η χάρτινα αντικείμενα ) τα νομίσματα , που αντιστοιχούν σε μια αξία που ορίσαμε εμείς οι ίδιοι που του επιτρέπουν να αγοράζουμε τα υλικά αγαθά (τρόφιμα, ρούχα, πράγματα για το σπίτι, κλπ.). Με τον καιρό αυτό το σύστημα άρχισε να γίνεται ολόκληρη επιστήμη. Φαινομενικά δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό. Κι όμως εκεί ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα! Κάποιοι μάγκες που ασχοληθήκανε εκτενέστερα με το νομισματικό σύστημα, το κάνανε απείρως πολύπλοκο , το κόψανε και το ράψανε στα μέτρα τους. Κάπου σε αυτό το σημείο κάνουν την εμφάνιση τους οι τράπεζες. Σκοπός ήταν να γίνει τόσο πολύπλοκο το σύστημα που να μην το κατανοεί ο απλός κοσμάκης και τα καταφέρανε. Ακόμα και όσοι σπουδάζουν οικονομικά είναι δύσκολο να φτάσουν σε βάθος και να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν το παίζω έξυπνος απλά σκέφτομαι σαν κακός άνθρωπος ,διότι μόνο έτσι θα φτάσω στην αλήθεια. Όπως ένας καλός ντεντέκτιβ πρέπει να μπει στο διεστραμμένο μυαλό του συριακού δολοφόνου για να καταφέρει να τον πιάσει. Δυστυχώς έτσι είναι. Ο κοινός νους αλλά και ο απλά έξυπνος ,δεν μπορεί να συλλάβει τα παιχνίδια που παίζονται στα παρασκήνια πρέπει να είσαι διεστραμμένα «έξυπνος » .
Όσο για τις οικονομικές σχολές , μαθαίνουν στους μαθητές μόνο ότι χρειάζεται να ξέρουν προκειμένου να ειδικευτούν σε ένα μικρό κομμάτι την οικονομικής επιστήμης. Μπορεί να ακούγεται παράλογο αλλά σκεφτείτε το. Ποιος θα μοίραζε την γνώση που απέκτησε με κόπο και πονοκέφαλο στα παιδαρέλια των οικονομικών σχολών; Όταν ξέρεις κάτι σημαντικό που μπορεί να σου φέρει κέρδος, δεν το μοιράζεσαι με κανέναν. Είναι σαν να ξεθάβει κάποιος ένα θησαυρό και να τρέχει να το διατυμπανίσει σε όλους. Γίνεται; Το ξέρω και από προσωπική πείρα δηλαδή. Τελείωσα λογιστική αλλά όταν ρωτάω τον λογιστή να μου πει μερικά από τα μυστικά της δουλειάς απλά τον κάνω να χαμογελάει! Έτσι λοιπόν το νομισματικό-οικονομικό σύστημα έγινε η επιστήμη που κερδίζουν οι λίγοι , οι μάγκες. Το κακό όμως δεν σταματάει εκεί.

Πολιτικό σύστημα
Για να λέγεται μια κοινωνία οργανωμένη πρέπει να υπάρχει μια διοίκηση, όχι μόνο για να κάνει κουμάντο στη μάζα αλλά για να αντιπροσωπεύει την μάζα. Έτσι λοιπόν κάθε χώρα έχει την κυβέρνηση της που αναλαμβάνει την ευημερία των πολιτών της. Τελικά όμως όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι κυβερνήσεις κάθε άλλο παρά τους πολίτες σκέφτονται. Όσο μπλέκει το χρήμα σαν προσωπικό όφελος μέσα από την πολιτική τόσο οι άνθρωποι φθείρονται , γίνονται άπληστοι και οι κυβερνητικοί υπάλληλοι ανίκανοι για όποιο καλό.
Δεν έχω να γράψω πολλά σε αυτό το κομμάτι διότι τα ζούμε καθημερινά και είμαστε όλοι ενήμεροι. Οι κυβερνώντες προχωράνε με ψέματα, σκάνδαλα και προσωπικά μόνο συμφέροντα. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι οι κυβερνήσεις από τις πιο μικρές μέχρι τις πιο μεγάλες, δεν έχουν καμία σχέση με την ίδρυση και την συνέχιση της θετικής οικονομικής ανάπτυξης. Στην εποχή μας οι μάγκες που φτιάξανε αυτό το πονηρό νομισματικό σύστημα και οι μάγκες που μας κυβερνάνε ανήκουν στην ίδια κάστα. Άλλο κυβέρνηση και άλλο τράπεζα, φαινομενικά. Ξέρω ότι κλονίζω τα πιστεύω πολλών ανθρώπων με αυτά που λέω αλλά μάλλον είναι καιρός να κουνήσουμε λίγο το κεφάλι μας να δούμε αν το μυαλό είναι ακόμα στη θέση του και ικανό να λειτουργεί. Και συνεχίζω. Πολλές μεγαλο-επιχειρήσεις είναι πολύ ισχυρότερες από πολλές κυβερνήσεις (για να μην πω από όλες). Μην ξεχνάμε ότι το κουμάντο το κάνει αυτός που έχει τα λεφτά. Που είναι τα λεφτά λοιπόν, στις κυβερνήσεις για την ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους; Αν κάνουμε μια έρευνα για το τι έσοδα έχουν επιχειρήσεις όπως οι η BP , η SIEMENS που ακούγεται τελευταία στην Ελλάδα με τα σκάνδαλα και δεκάδες άλλες θα δείτε τελικά ποιος κάνει κουμάντο , που βρίσκονται τα λεφτά και τι σκοπούς εξυπηρετούν . Άλλωστε δεν χρειάζεται κανείς να έχει στην κατοχή του αστρονομικά ποσά για να χρηματοδοτήσει πολιτικούς ή άτομα σε θέσεις κλειδιά του κρατικού συστήματος. Και μην ξεχνάμε ποτέ τις τράπεζες ,ανήκουν στα ίδια αφεντικά των μεγάλων επιχειρήσεων! Τώρα σαν να διακρίνεται λίγο καλύτερα το πρόβλημα. Αλλά πάλι δεν σταματάει εκεί…


Κοινωνικό σύστημα (ο άνθρωπος)
Όλοι οι άνθρωποι φαινομενικά είμαστε καλοί. Αλλά εκτός από καλοί είμαστε και αφελείς. Αυτό κατά γενική άποψη συγκαταλέγεται στην κακή πλευρά του ανθρώπου. Διότι το να μην θέλει κάποιος να σκοτίζει το μυαλό του , να μην θέλει να σκεφτεί σοβαρά κάποια πράγματα στη ζωή του είναι επιλογή του σεβαστό αρκεί με τις μηχανορραφίες του ή την υποδούλωση της ζωής του σε τρίτους να μη γίνεται εμπόδιο στους σκεπτόμενους . Όλοι υποστηρίζουν ότι σκέφτονται. Δυστυχώς όμως οι τεχνολογία δεν έχει προχωρήσει τόσο ώστε να εφεύρει ένα μηχάνημα που να μετράει ποιος σκέφτεται περισσότερο ή καλύτερα. Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε έντιμα τον εαυτό μας για την ποσότητα και την ποιότητα των σκέψεών μας.

Ο άνθρωπος από την φύση του έχει την τάση να θέλει να βελτιώνει τη ζωή του και να απολαμβάνει όλο και περισσότερα αγαθά της φύσης. Υλικά και μη. Ως εδώ τίποτα το κακό δεν υπάρχει. Αποτέλεσμα αυτού όμως είναι να καταναλώνουμε μέρα με την ημέρα όλο και περισσότερα αγαθά. Κανένας όμως δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί, που βρίσκονται όλοι αυτοί οι πόροι και παράγονται τόσα υλικά αγαθά. Φτάνουν για όλους ; Τι διάρκεια μπορεί να έχουν ; Έχουμε μπει (δεν μας έχουνε βάλει μόνο οι άλλοι) σε ένα παιχνίδι υπερ-καταναλωτισμού που σκοπός είναι να καταναλώνουμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούμε. Έτσι μόνο «ζούμε» τη ζωή. Μια ζωή που ουσιαστικά δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα-δεν αφήνει κάποια ιδιαίτερη γεύση. Καταναλώνουμε ότι μας επιτρέπει η τσέπη μας αλλά και αν δεν φτάνουν τα λεφτά δεν υπάρχει πρόβλημα! Υπάρχουν και τα δάνεια από τις τράπεζες που μας βοηθάνε να ζούμε ακόμα καλύτερα. Να η αφέλεια σε όλο της το μεγαλείο.

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το συγχωρέσω αυτό στους ανθρώπους. Ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται ταυτόχρονα με την αύξηση των αναγκών του, ενώ η ενέργεια του πλανήτη και οι φυσικοί του πόροι μειώνονται δραματικά. Τι αποτέλεσμα λέτε να έχουμε; Κανένας δεν κάνει ουσιαστικές σκέψεις. Κανένας δεν βλέπει ότι με την μανία που καταναλώνουμε τα πάντα δεν μπορούμε να ζήσουμε μια ικανοποιητική ζωή διαρκείας. Κανένας δεν καταλαβαίνει ότι η πίτα έχει 10 κομμάτια και εμείς γύρο από το τραπέζι είμαστε 15. Άρα πρέπει να κόψουμε την τούρτα σε λίγο μικρότερα κομμάτια για να χορτάσουμε χωρίς να πρηστεί η κοιλιά μας. Βλέπουμε τα παιδιά σε διάφορες τριτοκοσμικές χώρες που πεινάνε και αναρωτιόμαστε με τραγική αφέλεια γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί πολύ απλά το 40% του πλανήτη ζει εις βάρος όλου του υπολοίπου αφού του κλέβει τη μερίδα του. Υπερκατανάλωση με την μόνιμη αφελέστατη δικαιολογία «θέλω να ζήσω». Ναι αλλά και ο διπλανός μας που δεν έχει να φάει θέλει να ζήσει και το δικαιούται εξίσου.
Τέλος πάντων επειδή το θέμα θέτει πολλούς προβληματισμούς δεν θέλω να ξεφύγω από αυτό που ξεκίνησα. Αυτό που έλεγα λοιπόν είναι ότι ο κόσμος θέλει να κάνει μεγάλη ζωή, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Μεγάλη ζωή όμως δεν κάνεις με «δανεικά», ζ εις με όσα έχεις. Δεν είναι ανάγκη να χρεωθεί κανείς μέχρι το λαιμό για να ζήσει και μετά να μένει κατάπληκτος -όταν τυχαίνουν αναποδιές – αφού δεν μπορεί να ξεχρεώσει με αποτέλεσμα να του παίρνει η τράπεζα τα υπάρχοντά του. Δεν ξέρω ποιος φταίει περισσότερο για τα δάνεια. Οι τράπεζες που τα δίνουν ή οι καταναλωτές που τα παίρνουν !
Μπορώ να παρομοιάσω τους ανθρώπους και την εξάρτηση από τις τράπεζες ,σαν τους ναρκομανείς και τους εμπόρους ναρκωτικών αν και δεν είναι τόσο ιδανικό το παράδειγμα και αυτό από την άποψη ότι κάποιες φορές το δάνειο έγινε για σπίτι, για δουλειά ή για λόγους υγείας.

Συμπέρασμα: Η κοινωνία με την αφέλεια της υποστηρίζει ένα σύστημα που από κατασκευής του είναι «ελαττωματικό» για τον μέσο άνθρωπο. Μετά από αυτή την ανάλυση νομίζω ότι το τοπίο ξεκαθάρισε κάπως. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο. Ίσως θα μπορούσα να πω κάτι για την εκκλησία αλλά αφού μίλησα ήδη για τις «επιχειρήσεις» πιο πάνω δεν χρειάζεται να μακρηγορώ.
Τώρα νοιώθω λίγο καλύτερα. Ξέρετε γιατί ; Γιατί κατανόησα το πρόβλημα στις τρεις του τουλάχιστον διαστάσεις. Σίγουρα είναι πολλά αυτά που δεν ειπώθηκαν. Ας κρατήσουμε όμως την κεντρική ιδέα. Εκεί που εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου αφελή είναι στην ιδέα ότι «θα εργαστώ» τώρα που θα αποκτήσω το πτυχίο!
Μήπως φίλοι τελειόφοιτοι να κατέβουμε με τις κουμπούρες στο κέντρο και να απαιτήσουμε το εξής απλό, επιδοτούμενη απασχόληση των πτυχιούχων ανά κλάδο σπουδών επί 2ετία τουλάχιστον, μήπως και αυξηθούν οι πιθανότητες να ικανοποιήσουμε εκείνο το αστείο των εργοδοτών στις αγγελίες : ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ !!!!!!!!

Ανδρέας Δ.

Προγραμματισμένες συγκινήσεις

Με αφορμή το χτύπημα στο κτίριο που στεγάζεται το Υπ. Προστασίας του πολίτη και τον θάνατο ενός ανθρώπου από «τρομοκράτες» σκέφτομαι τα εξής:
Καταρχήν το γεγονός σαν γεγονός και μόνο είναι λυπηρό. Αυτό το παραδέχεται η πλειοψηφία. Δεν μπορώ όμως να ακούω στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις όλες αυτές τις γελοίες αναλύσεις και δεν μπορώ να βλέπω όλη αυτή τον θεατρινίστικη στενοχώρια και απογοήτευση των δημοσιογράφων. Παρ εκτός και αν έχουν λόγο να ανησυχούν !
Δεν γίνεται να μιλάμε τόσες ώρες για ένα τραγικό συμβάν. Έχει υπολογίσει κανείς πόσα τραγικά συμβάντα συμβαίνουν κάθε μέρα στην Ελλάδα ;Για να το κάνουμε αυτό πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι είναι τραγικό. Δε λέω. Το να σκάσει μια βόμβα στα χέρια κάποιου συγκαταλέγεται σε αυτή την κατηγορία. Το να πεθάνει κάποιος στο νοσοκομείο από έλλειψη προσωπικού η από έλλειψη φαρμάκων, από έλλειψη μηχανημάτων ή από έλλειψη υπευθυνότητας του προσωπικού δεν είναι τραγικό και τρομακτικό; Όχι δεν είναι! Γιατί δεν «τρομάζει» το κράτος σε αυτή την περίπτωση. Τρομάζει μόνο τους ασήμαντους πολίτες αυτού του κράτους. Το ίδιο και στην περίπτωση τροχαίων δυστυχημάτων λόγω κακής σήμανσης. Δεν υπάρχει τίποτα το τραγικό ή το συγκινητικό σε αυτές τις περιπτώσεις. Τρομο-κρατία είναι μόνο ότι τρομάζει το κράτος. Δηλαδή τους πολιτικούς. Αν δεχτούμε αυτόν τον όρο έτσι, τότε γιατί θα έπρεπε να ανησυχώ για αυτούς (τους πολιτικούς); Ας λύσουν το πρόβλημα μόνοι τους χωρίς να προσπαθούνε να συγκινήσουν το λαό. Στα 50 μέτρα από το σπίτι μου σε διασταύρωση πυκνής κυκλοφορίας εδώ και 6 χρόνια τουλάχιστον έχουνε γίνει αμέτρητα ατυχήματα ίσως και δυστυχήματα (ούτε που ξέρω πλέον). Έχει γίνει καταγγελία άπειρες φορές και μόλις πριν 2 μήνες κάνανε προσπάθεια να βάλουνε φανάρι. Ακόμα όμως είναι στην προσπάθεια διότι είναι ανύπαρκτο μέχρι στιγμής και τα ατυχήματα συνεχίζονται. Είπαμε αυτό δεν αφορά το κράτος όμως. Αυτά είναι τα παραδείγματα τρόμου από το κράτος προς το λαό. Θα μπορούσα να αναφέρω αμέτρητα παραδείγματα «μη τρομοκρατικών» ενεργειών που όμως σκοτώνονται αθώοι άνθρωποι. Όπως τα θύματα από σφαίρες αστυνομικών. Τι θυμήθηκα τώρα ….!Είναι λιγότερο λυπηρό που βιάζονται και θανατώνονται ηλικιωμένοι άνθρωποι ή μεροκαματιάρηδες στο μαγαζάκι τους ;
Για να γυρίσω στο θέμα, δεν μπορώ όλη αυτή την προγραμματισμένη συγκίνηση που προσπαθούν να προκαλέσουν τα ΜΜΕ όποτε τα συμφέρει. Γιατί να κλάψω και να οργιστώ με τον άτυχο εργαζόμενο που άνοιξε το δέμα με την βόμβα και να μην κλάψω και να μην οργιστώ με το παιδάκι ( και πολλά άλλα) που το κάνανε μπαλάκι πριν από ενάμιση μήνα περίπου στην Θεσσαλονίκη και το μεταφέρανε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι που το στείλανε στα θυμαράκια. Πόση ώρα έπαιξε αυτή η είδηση στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο,ζήτημα 10 λεπτά. Μας έχουν αποχαυνώσει τελείως με την δήθεν λύπη στα πρόσωπα των δημοσιογράφων και τους διακριτικούς στεναγμούς όταν αναλύουν το θέμα της τρομοκρατικής αυτής ενέργειας. Ευτυχώς που έχουμε τα ΜΜΕ και μας λένε που πρέπει να συγκινούμαστε και που όχι. Όπως σε κάποιες Αμερικάνικες ζωντανές εκπομπές που ανάβει ένα φως στο studio για να υπενθυμίζει στο κοινό ότι σε αυτό το σημείο πρέπει να χειροκροτήσουν ή να γελάσουν.
Όταν ανακοινώνουν οι δημοσιογράφοι τα ασφυκτικά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό δεν βλέπω καμία μελαγχολία στα πρόσωπά τους και ας μιλάμε για το πρόβλημα ζωής και θανάτου μεγάλου μέρους των πολιτών. Οι αυτοκτονίες αυξάνονται για όσους δεν το πήρανε χαμπάρι ακόμα. Δεν μπορώ να ακούω όλη μέρα για ένα χτύπημα και το θάνατο ενός ανθρώπου. Δεν μπορώ να ακούω για «τρομοκρατία» από τη στιγμή που οι πιθανότητες να με σκοτώσουν για να με ληστέψουν είναι πολλαπλάσιες.
Οι πιθανότητες να με πατήσει αμάξι πάλι είναι πολλαπλάσιες. Οι πιθανότητες να αρρωστήσω από τα διάσπαρτα δηλητήρια στην ατμόσφαιρα στην τροφή στο νερό και να πεθάνω είναι πολλαπλάσιες. Όπως και το να πάθω ατύχημα στη δουλειά και να σκοτωθώ πάλι είναι πολλαπλάσιες. Φτάνει πια, ως εδώ! Είπαμε, τρομοκρατία είναι ότι τρομάζει τους πολιτικούς και όχι τον πολίτη. Αυτό το μήνυμα είναι για το λαό και τους δημοσιογράφους.

Ανδρέας Δ.


"Αυτό το κείμενο ανήκει στον Ανδρέα Δ. οπου και του ζήτησα να δημοσιεύσουμε τα κείμενα του που είμαι σίγουρος ότι αξίζουν "