στημένο εκ του α(χ)ρειου παγ(κ)ου, Εν υπουργεία ευλογείτε τον θεό
Βγάλε έξω αργά αυτή την αγάπη που σε πονάει όταν ανασαίνεις Κούνησέ την λίγο μέχρι να ξυπνήσει. Πλύν’την με προσοχή, ώστε να μη μείνει ούτε η παραμικρή βρωμιά. Καθαρή κι ευωδιαστή, δίπλωσέ την τόσες φορές όσες είναι αρκετές για να αποκτήσει το μέγεθος του νυχιού του μεγάλου δάκτυλου του δεξιού ποδιού. Περίμενε μέχρι να περάσει κάποιο μυρμήγκι, να είσαι ευγενής και γενναιόδωρος και φόρτωσε σ’αυτό το βαρύ φορτίο. Θα το μεταφέρει σε μέρος ασφαλές, σε κάποια βαθιά σπηλιά. Αφού το κάνεις αυτό πηγαινε να γεμίσεις για χιλιοστή φορά την πίπα σου με καπνό μπροστά στη θάλασσα της ανατολής. Η λησμονιά θα φτάσει παράλληλα με το τέλος του καπνού και το πλησίασμα της θάλασσας σε σένα. Αν θες να ξαναβρείς αυτήν την αγάπη που τώρα ξεχνάς, φτάνει να γράψεις μια μακρόσυρτη επιστολή μιλώντας για ταξίδια άγνωστα, για λερναίες ύδρες, για ανεμόμυλους, για γραφεία και γι’ άλλα τέρατα το ίδιο τρομακτικά. Στην επιστροφή σου απ’το ξενοδοχείο θα ξαναβρείς την αγάπη σου ίδια κι όμοια όπως την έστειλες, ίσως με λίγο αστερόσκονη κι όνειρο στο εξώφυλλο.
Όταν οι πολιτικοί διαφωνούν είναι υγιές
Όταν οι πολιτικοί συμφωνούν είναι ύποπτο
Όταν οι πολιτικοί νευριαζουν δεν πήραν όσα ήθελαν
Όταν οι πολιτικοί σωπαίνουν είναι ευτυχία
Όταν οι πολιτικοί μιλάνε είναι ψέμματα
Όταν οι πολιτικοί κρύβονται είναι αδελφές
Όταν ο λαός φωνάζει έχει δίκιο
Όταν ο λαός δεν μιλάει , κάνει την κότα , εξυπηρετείται
Όταν ο λαός ξυπνήσει θα είναι αργά
Ο λαός δεν είναι ο σοφός της υπόθεσης , είναι ο μαλάκας
Ειπε το Ektakto Peristatiko στις 12:32 π.μ.
Που πανε? Το φαναρι του διογενη δεν "ειδε" ανθρωπο σχόλια (2)
.png)
Τα προφυλακτικά δεν είναι απολύτως ασφαλή. Ένας φίλος μου φορούσε ένα και τον χτύπησε λεωφορείο.
